W Polsce soliród
jest rośliną mało popularną, ale w wielu krajach (na przykład we
Francji oraz Wielkiej Brytanii, gdzie znaleźć można duże skupiska
tego sukulentu) jest ona używana jako dodatek do wielu potraw. Ze
względu na to, że soliród występuje na terenach zasolonych, ma on
delikatnie słony smak. W spożywanej na surowo roślinie bez trudu
da się wyczuć trawiasty aromat, dlatego zazwyczaj blanszuje się
ją, a następnie przelewa zimną wodą i dodaje do różnych potraw.
Zblanszowany soliród można bezpośrednio dodawać do dań,
na przykład do sałatek albo dodatkowo dusić lub podsmażać.
Soliród doskonale nadaje się jako dodatek do wytrawnych dań, w
szczególności potraw rybnych. Saliród to produkt orginalny, bio,
bogaty w jod, fosfor, wapń, cynk i magnez. Zawiera również
witaminy: A, C i D. Warto wiedzieć, że ma właściwości
moczopędne.
RADA: nidy nie solić, są wystarczjąco słone i
jodowane.
Składniki
- 600 gr soliród
- masło
- pieprz
Wykonanie
Opłukać
i umyć dobrze w zimnej wodzie. Jeśli trzeba, usunąć korzenie,
wyczyścić od piasku. Zagotować w wodzie przez 3 minuty. Następnie
odlać, i wrzucić do zimnej wody z lodem, w ten sposób warzywo
zachowa zielony kolor. (W ten sposób można gotować zielone warzywa
jak fasola, brokuł, groszek itp...)
Następnie podsmażyć lekko
na maśle, dodać szczyptę pieprzu.
Podawać jako dodatek do
ryb, mięsa. Ja podałam z kasza ,pieczarkami ,marchewka i skorzonera gotowana na parze. (Skorzonera nie przypadkowo bywa nazywana zimowymi szparagami,
ponieważ przypomina trochę w smaku to popularne warzywo, jest
jednak mniej włóknista, a dzięki większemu stężeniu błonnika i
inuliny także bardziej „mączysta” oraz sycąca.
Wężymord
nadaje się do jedzenia po ugotowaniu, najlepiej w skórce, gdyż
wtedy zachowuje cenne właściwości. W osolonym i lekko osłodzonym
wrzątku powinien przebywać około 25-30 minut.
Wężymord obiera się ze skórki tuż przed podaniem. Można ją
podać jako przystawkę do dania głównego, po prostu z dodatkiem
masła lub oliwy z oliwek.)
Soliród
to roślina występująca na zasolonych plażach, moczarach oraz w
lasach namorzynowych (lasy strefy międzyzwrotnikowej). Wyglądem
przypomina ona skrzyp, a w smaku jest nieco słona i ma trawiasty
aromat. Jest ceniona ze względu na walory smakowe oraz wysoką
zawartość składników mineralnych i witamin.
Soliród
jest rośliną drobną, osiąga zazwyczaj maksymalnie 30 centymetrów
wysokości i ma mięsiste pędy. Poszczególne gatunki tej rośliny
mają zróżnicowane ulistnienie, niektóre z nich posiadają małe
zielone liście, które w okresie jesiennym stają się czerwone.
Jedynym gatunkiem tej rośliny, który występuje w Polsce jest
soliród zielny, który pozornie nie ma liści, gdyż są one bardzo
drobne i trudno zauważyć je na tle łodygi. Ten gatunek rośliny
jest jednoroczny i kwitnie w okresie od sierpnia do września. W
Polsce roślina występuje niezwykle rzadko, można ją spotkać
jedynie w środkowej części kraju oraz na wybrzeżu. Soliród
zielny objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, co oznacza, że
nie można go zrywać, niszczyć, a także handlować. Soliród
oprócz walorów smakowych ma wiele cennych składników odżywczych.
Zawiera on między innymi sporo wapnia,fosforu,jodu , oraz .magnezu
Jest źródłem witamin, między innymi wit. A,C,E oraz
beta-karotenu. W roślinie nie brakuje substancji o działaniu
moczopędnym, dzięki czemu mimo dość wysokiej zawartości sodu,
spożywanie rośliny nie powoduje zatrzymywania wody w organizmie.
Najwięcej wartościowych składników zawartych jest w surowym
solirodzie, niestety w trakcie obróbki termicznej traci on część
swoich prozdrowotnych właściwości. Roślina dobrze znosi
przechowywanie w lodówce - zamknięta w pojemniku może leżeć w
lodówce nawet przez dwa tygodnie, jednak w trakcie przechowywania
jej smak staje się mniej intensywny. Po zblanszowaniu soliród
można zamrażać. Soliród
kalorie: Soliród
jest rośliną niskokaloryczną - w 100 gramach zawarte jest jedynie
około 40 kcal. Oczywiście kaloryczność wzrasta, jeżeli roślinę
poda się polaną masłem, oliwą albo usmażoną w cieście.
