szafran

Szafran cenią panie głównie za jego korzystny wpływ na łagodzenie objawów napięcia przedmiesiączkowego, przypadłość spowodowaną zaburzeniami hormonalnymi, na którą cierpi wiele kobiet. Szafran wykazuje działanie przeciwnowotworowe i przeciwbakteryjne. Dawniej wykorzystywany był w leczeniu wielu dolegliwości i chorób, również ciężkich, np. infekcji dróg oddechowych, astmy, szkarlatyny i czarnej ospy. Przydatny w przebiegu chorób układu krwionośnego, chorób serca i żołądka, artretyzmu. U kobiet był stosowany w leczeniu chorób układu rodnego, a u niemowlaków w łagodzeniu kolek.
Persowie i Egipcjanie stosowali szafran jako skuteczny afrodyzjak, antidotum na trucizny i środek wspomagający trawienie. Używali go także do leczenia odry. Obecnie liczne badania wykazują jego niezwykłe właściwości przeciwrakowe. Szafran jest skuteczny w leczeniu ran, hamuje wzrost wolnych rodników, co wpływa na jego właściwości odmładzające. Dlatego chętnie wykorzystują go producenci kosmetyków. Szczególnie warto sięgać po szafran w przypadku wystąpienia chorób płuc, reumatyzmu, migreny i innych bólów głowy. Roślina ta wpływa na poprawę apetytu i prawidłową pracę układu trawiennego.
Szafran charakteryzuje się jaskrawopomarańczowym kolorem, silnym aromatem i lekko gorzkim smakiem. Zazwyczaj jest sprzedawany w postaci nitek lub proszku. Przed użyciem szafran należy namoczyć w ciepłym mleku lub w wodzie, dzięki czemu w pełni uwolni niepowtarzalny aromat. To także dobry sposób na sprawdzenie jakości przyprawy – prawdziwa będzie barwiła płyn powoli, podrobiona niemal natychmiast.
Szafran należy stosować bardzo oszczędnie, nie tylko ze względu na wysoką cenę. Nadmiar potrafi zepsuć smak potrawy.
Poza tym bywa też szkodliwy dla zdrowia. Skutki uboczne szafranu mogą się pojawić już po spożyciu 1 g. Niekiedy występują wówczas objawy zatrucia: dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, zawroty głowy,czy oszołomienie, a także krwawienie z dróg rodnych u kobiet (nieprzypadkowo przed wiekami wykorzystywano przyprawę jako środek poronny).